خانه مسکونی شبیری

کارفرما: اقای دکتر شبیری

نوع زمین: جنوبی

مصالح: پوشش سیمانی سفید رنگ

سازه: فلزی

تعداد طبقات: دو طبقه و یک زیرزمین برای تاسیسات و انبار

در ادامه جریان معماری دهه 40 و 50 در ایران ساختمان هایی مدرن با نماهایی ساده و عاری از تزئینات باب می گردد. حجم ها بر اساس عملکردهای مورد نیاز پلان شکل گرفته اند و در نهایت حجم های کشیده مستطیلی با بالکن های کنسول شده سوار بر حجم را مشاهده می کنیم. ساختمان شبیری واقع در خیابان زمرد، انتهای بن بست نادر شامل همین مشخصات بوده است.

یک واحد ویلایی در دو طبقه به همراه یک طبقه زیرزمین که برای تاسیسات می باشد. در طراحی داخلی همانطور که پیش تر گفته شد فضاها بر اساس عملکرد و تفکیک فضایی به وسیله اختلاف سطح صورت گرفته است به طوری که پله ها کیفیت فضایی را تغییر می دهند. شومینه به عنوان یکی از المان های زندگی مدرن در فضای ساختمان های آن دوره رواج می یابد. در فضای این خانه ی ویلایی نیز شومینه علاوه بر تعریف و تفکیک فضا، کیفیت فضای نشیمن خانه را نیز بالا برده است. نمای ساختمان بسیار ساده و عاری از تزئینات با پوشش سیمانی سفید رنگ میباشد. نمای جنوبی توسط بالکن های کشیده و جلو نشستگی تاج ساختمان به عنوان سایه بان، کیفیتی متفاوت را نسبت به نمای شمالی به وجود آورده است.

در این ویلا، فضایی برای مطب کارفرما در نظر گرفته شده بود. ساختمان در دهه 80 خورشیدی تخریب شده است.