ساختمان مسکونی آبکوه

تعداد طبقات: 10 طبقه مسکونی و دو طبقه پارکینگ

مساحت: 12000 متر مربع

این ساختمان 12 طبقه، شامل 28 آپارتمان مسکونی و 4 دفترکار، در قطعه زمینی به وسعت حدود 1800 مترمربع در منطقه فرمانیۀ تهران ساخته شده است. اندازۀ مناسب و موقعیت خاص در بخش مرتفع شمال تهران، آپارتمانها را در سمت جنوب از چشم اندازی وسیع و زیبا از شهر، و در سمت شمال، از منظرۀ بسیار بدیع ارتفاعات با شکوه البرز بهرمند ساخته است.

استقرار آپارتمانها در اطراف نورگیر وسیعی با طول و عرض 10 × 10 متر در مرکز ساختمان، موجب کشیدگی ابعاد آپارتمانها و در نتیجه استقرار و تفکیک بهتر فضاهای عمومی و خصوصی، انعطاف پذیری در تعیین موقعیت پنجره ها، و برخورداری از روشنایی کافی و دید خوب شده است. این نورگیر وسیع و بلند در سراسر ارتفاع ساختمان امتداد یافته و با پوشش روی آن در طبقۀ هشتم، حیاط اختصاصی خوش تناسبی برای سه طبقۀ آخر ساختمان ایجاد شده است. وجود یک حوض شفاف در وسط این حیاط، امکان نفوذ نورآفتاب به طبقات زیرین را هم فراهم کرده است.

زیرزمین این مجتمع به طور کامل به پارکینگها، انبارها و اتاق تأسیسات اختصاص یافته و دسترسی اتومبیل به آن به دلیل بلندی زمین نسبت به خیابان، به طور مستقیم از خیابان واقع در جنوب ساختمان و از زیر حیاط انجام می گیرد.
راه پله ای در فضای باز، از طریق خیابان جنوبی دسترسی به حیاط وسیع و خوش منظرۀ ساختمان را، که به دقت طراحی و آراسته شده، به ورودی وسیع طبقۀ همکف فراهم می کند .
نیمۀ جنوبی طبقات همکف و اول به دو آپارتمان دو طبقه (دوپلکس) در طرفین ورودی اختصاص یافته است، و نیمۀ شمالی طبقۀ همکف پارکینگ مجزای دفاتر را که دسترسی به آن از ورودی مستقلی در شمال ساختمان صورت می گیرد، تشکیل داده است.
در نیمۀ جنوبی طبقه دوم، سالن اجتماعات و آپارتمان مخصوص میهمان قرار گرفته و نیمۀ شمالی طبقات اول و دوم شامل چهار دفتر کار است. طبقات سوم و هفتم هر یک شامل چهار آپارتمان با مساحت حدود 160 مترمربع و طبقات هشتم تا دهم هر یک شامل دو آپارتمان با مساحت 300 مترمربع است.
طبقۀ یازدهم تراس وسیعی است با چشم اندازی بدیع که بخش جنوبی آن به صورت دو فضای سر پوشیدۀ مربع شکل، برای گردهمایی ساکنین و پذیرایی از میهمانان در فصل تابستان در نظر گرفته شده است. با بالارفتن از چند پله، در قسمت شمالی این تراس، به بلندترین قسمت ساختمان می رسیم که در آن استخری مجهز ساخته شده است. اینجا مکانی است خلوت و دنج و دور از چشم عموم که تنها دید به باغ ها و درختان سبز اطراف دارد. جایی که ساکنان می توانند به دور از شلوغی و سر و صدا و آلودگی، ساعاتهایی را در آسایش و آرامش بگذرانند.
در این ساختمان حسن سلیقه و دقت در انتخاب مصالح، توجه زیاد به مسائل فنی و اجرای تمیز جزئیات، چه در فضاهای عمومی و چه داخل آپارتمانها چشمگیر است. به ویژه ابتکار طراح در حل مسائل اجرایی مربوط به احداث استخر در طبقه دوازدهم بسیار جالب توجه و نوین در آن زمان بوده است. زندگی در واحد ها برای ساکنان آن دلنشین بوده و کلیه نیازها و انتظارات یک خانه را برای کاربران آن برطرف می گرداند.

این ساختمان به لحاظ طراحی حجمها و نماها نیز قطعاً از معدود نمونه های موفق در بین ساختمانهای نیمه بلند آن دوره در تهران بوده است. هر چند این موفقیت تا حدی مرهون ابعاد و موقعیت مناسب زمین است، اما سهم عمده را باید حاصل توانایی و کوشش طراح و نیز سلیقه خوب و همراهی کارفرما دانست. ایجاد یک فرورفتگی عمودی در قسمت میانی نمای جنوبی، با رنگی متفاوت، ایجاد شکستگیها در گوشه های ساختمان، تاکید بر بخش زیرین ساختمان ( طبقات همکف و اول ) با رنگ و مصالح خاص و توجه بر فضای ورودی، و همچنین عقب نشینی تدریجی طبقات بالایی (هشتم تا دهم)، و نهایتاً پوشش ها و سایه بان های سبک روی تراسها، در عین سادگی و صراحت، به تنوع و زیبایی نمای جنوبی ساختمان منجر شده است.

انتخاب دقیق محل پله های فرار در دو طرف ساختمان، و قرار دادن آنها در فرورفتگیهایی در بخش میانی سطوح جانبی ساختمان و شکل ساده و زیبای آنها، مسئله طراحی نماهای جانبی را (که در اغلب ساختمانهای بلند مرتبه لاینحل مانده است) در این ساختمان شکلی موفق حل کرده است. نمای شمالی ساختمان که زیاد در معرض دید نیست، آرامتر و ساده تر است و فقط حجم برجسته و بلند شیشه ای در ورودی قسمت اداری توجه را به خود جلب می کند. نمای ساختمان سیمانی با پوشش رنگی است و پنجره ها آلومینیومی می باشند.

این ساختمان برنده لوح تقدیر بهترین مجتمع مسکونی ساخته شده در ده سال اخیر در تهران در دهه 80 شد.